بازدهی 3 برابری بورس نسبت به دلار در سال 99
سال ۹۹ به پایان رسید و با وجود تمام فرازوفرودها اما بورس صدرنشینی خود را در لیگ بازارها حفظ کرد. به این ترتیب پرونده بازار سهام در این سال با رشد ۱۵۵درصدی شاخص کل بسته شد. بورس در ۵ ماه نخست این سال به لطف سیل خروشان نقدینگی، ابرنوسان بیش از ۳۰۰درصدی را ثبت کرد؛ اما در ۷ ماه پایانی بخشی از این حباب بزرگ‌شده، تخلیه شد اما همین موضوع هم باعث نشد که بورس جایگاه اول را از دست بدهد. در دیگر بازارهای دارایی، دلار سال را با قیمت ۲۴هزار و ۸۲۰تومان به پایان رساند و در نتیجه بازدهی بازار ارز در این سال به ۵۴درصد رسید. نفع خرید سکه اما بیشتر از دلار بود و با حفظ قیمت خود در سطح ۱۱میلیون تومان توانست سود ۸۳ درصدی را ثبت کند. در بازارهای جهانی، رمزارزها یکه‌تازی کردند و صدرنشین بازارهای جهانی لقب گرفت. در فضای اقتصاد کلان نیز امید به تداوم رشد اقتصادی مثبت همراه با نگرانی از تورم بالا به چشم می‌خورد و رشد بالای نقدینگی به یکی از چالش‌های ثبات اقتصاد تبدیل شده است.
به گزارش وبلاگ بورس تهران و به نقل از دنیای اقتصاد؛ پرونده بورس تهران در سال ۹۹ نیز بسته و شاخص کل سهام با ثبت رشد ۱۵۵ درصدی صدرنشین بازارهای دارایی شد. بازار سرمایه در شرایطی به استقبال سال ۱۴۰۰ می‌رود که در طول سال ۹۹ فراز و نشیب‌های گوناگونی را پشت سر گذاشت و لطف سیل خروشان نقدینگی در ابتدا افزایش قابل توجه و سپس سقوط غیرمنتظره را تجربه کرد. در طول این سال عوامل متعددی نظیر قیمت‌گذاری دستوری مداخله در میزان عرضه و تقاضا و نامتقارن کردن دامنه نوسان در کنار تضعیف عرضه‌های اولیه از جمله عوامل مهمی بود که توانست چهره بازار سرمایه را در سال ۹۹ دگرگون کند. از طرف دیگر افت قیمت و مشکلات فروش سهام عدالت در کنار نارسایی‌های ناشی از بهبود نیافتن زیرساخت‌ها سبب شد تا ضعف حکمرانی در بازار سرمایه بیش از سال‌های قبل به چشم بیاید.
یک پدیده پولی
آخرین نفس‌های سال ۹۹ به شماره افتاده و این سال نیز مانند سال‌های بسیار دیگر در روزهای آینده به کتاب قطور تاریخ ایران خواهد پیوست؛ سالی که با تمامی مشقت‌هایی که داشت، بدون شک یکی از مهم‌ترین دوره‌های تاریخ ایران است و تحولات آن تجربه‌ای خواهد بود برای سیاست‌گذاران آینده. از صف‌های طویل برای خرید ارزان‌تر مرغ و روغن تا لجاجت بر سر هزاران راه رفته و اصرار بر قیمت‌گذاری دستوری، همه و همه جزو سیاست‌هایی بودند که در طول این سال با جدیت از سوی مسوولان اقتصادی ایران پی گرفته شدند تا نبود تدبیر کافی در سیاست‌ورزی اقتصادی خود وزنه سنگینی بر بار مضاعف تحریم‌های عهدشکنانه ایالات متحده باشد.
در طول این سال، اضافه برداشت دولت از بانک مرکزی که خود را در قالب رشد پایه پولی نشان داد و موج سنگینی از تورم را به تمامی بخش‌های اقتصاد تحمیل کرد، اگرچه در نگاه اول تاثیر جدی بر قیمت ارزاق داشت اما همانند یک سیل سهمگین تمامی بازارهای سرمایه‌پذیر را درنوردید و سبب شد تا شاهد اوضاعی متفاوت از آن چیزی باشیم که در آغاز سال ۹۹ مشاهده می‌شد. از آنجا که تورم در طول دهه‌های اخیر بخشی جدانشدنی از اقتصاد نحیف و در حال عقب‌نشینی ایران بوده است شاید کمتر کسی را می‌شد در ابتدای این سال یافت که بسیار خوشبینانه منتظر افزایش قیمت‌ها در ادامه این سال نباشد. با این حال کمتر کسی هم بود که به‌رغم وجود انتظارات تورمی فزاینده می‌توانست باور کند که در طول آخرین سال فعالیت دولت دوازدهم قیمت دلار و سکه با چنین نوساناتی روبه‌رو شود.
