غلبه بر ترس سهامداران - قسمت اول-

شاید مهمترین دلیل هر فردی برای ورود به بازارهای مالی از جمله بازار سهام کسب درآمد و چند برابر کردن سرمایه طی مدتی مشخص باشد  با این وجود در بسیاری از مواقع احساسات فردی و جمعی معامله گران بر روی این ذهنیتها تأثیر می گذارد و کمی تصمیمگیری در شرایط مختلف را دشوار می کند!

ترس پدیده ای است که همواره و در همه مقاطع زندگی همراه ما بوده است. ترس و طمع به عنوان دو عامل مهم، اصلی ترین موانع برای کسب سود دلخواه در بازارهای مالی هستند.

 

اما ما معمولا از چه چیزهایی میترسیم؟

طبیعت ما آدمها به گونه ای است که ا نگار از همه چیز ترس داریم! چه اتفاقات کوچک باشند و چه مسائل بزرگ! ما از شکست میترسیم! ما از تصمیمات اشتباه احتمالی خودمان میترسیم! حتی اگر تصمیم درستی هم بگیریم، (تا زمان رسیدن به نتایج) باز هم میترسیم!

ما از ناشناخته ها میترسیم و از آن جایی که آینده بازار به طور حتمی قابل پیشبینی نیست، از آینده بازار میترسیم! ما از خبرها میترسیم و از بیخبر ماندن هم میترسیم! ما از شکست و در نتیجه آن از دست رفتن پول و اعتبار خودمان میترسیم!

اما آیا این ترسها واقعی هستند؟ آیا ما حق داریم که بترسیم؟!

واقعیت این است که ترس یک حس قوی فلج کننده است که ما در بیشتر مواقع دوست داریم از آن فرار کنیم. نتیجه فرار کردن از ترسها، کم شدن اراده و اعتماد به نفس ماست و هرچقدر که اراده و اعتماد به نفس در ما ضعیفتر شوند، از چیزهای بیشتری خواهیم ترسید! و این فرایند در طول زندگی ما تکرار می شود…

اما چگونه می توانیم جلو ی ترسها را بگیریم؟

در واقع هیچ کدام از ما از گذشته خودمان نمی ترسیم مگر آنکه در گذشته جریانی وجود داشته باشد که به امروز و آینده ما گره خورده باشد. در واقع چیزی برای ترسیدن در گذشته وجود ندارد، اگر هم ترسی از گذشته باشد، احتمالا ترسیدن از تبعات آن در آینده است، پس همه ترس ما مربوط به آینده و اتفاقاتی است که هنوز رخ ندادند.

 

نکته ای که مهم است و باید به آن توجه کنیم این است که "در حال حاضر" و در "زمان حال" هیچ چیزی برای ترسیدن وجود ندارد، چرا که ما قادریم (در زمان حال) هر اتفاقی را با تصمیمگیری درست و اجرای آن، تحت کنترل خودمان داشته باشیم.

 ما نه بر روی گذشته و نه بر روی آینده کنترلی نداریم! ما از آینده میترسیم چون ممکن است اتفاق بدی در آن زمان برای ما رخ بدهد (درصورتی که هنوز رخ نداده!( پس چیزی که باید برای ما مهم باشد، تصمیمات فعلی ماست که میتواند نگرانی ما در مورد آینده را کاهش بدهد…

 

اما حقیقت این است که بسیاری از اتفاقات آینده غیرقابل پیش بینی اند و تحت کنترل ما نیستند. ما به عنوان یک سرمایه گذار و معامله گر باید احتمالات مختلف را بررسی کنیم و برای هر احتمال یک سناریو از پیش تعیین شده داشته باشیم؛ تا ریسک سرمایه گذاری و معاملات خودمان را کاهش داده و به حداقل برسانیم.  پس با استفاده از همین احتمالات و بررسی دقیق آنها، میتوانیم به گونه ای برنامه ریزی کنیم که حتی در بدترین شرایط هم اوضاع بر وفق مراد ما باشد!

توجه کنید که قرار نیست ما آینده را به طور 100% پیشبینی کنیم. هیچ کس نمیتواند این کار را بکند! فقط کافی است احتمالات مختلف را بررسی کنیم و خودمان را برای آنها آماده کنیم و پای تصمیم و استراتژی خود بمانیم...

معامله گر خوب و معامله گر بد

 

اینکه یک فرد چگونه فکر میکند، نقش مهمی در شیوه معاملاتی او و نتایج آن بازی میکند. بر این اساس، میتوان دو دسته از معامله گران را از یکدیگر جدا کرد.
از قول روانشناس و متخصص برجسته معاملات، دکتر فان تارپ، چنین نوشته شده است: تصور کنید که دو برادر دوقلو داریم که هر دو معامله گر هستند و از هر جنبه شباهت های بسیاری با یکدیگر دارند. هر دوی آنها سیستم معاملاتی، قوانین ورود و خروج و همچنین شیوه مدیریت سرمایه (پول) یکسانی را به کار میبرند. هر دوی آنها با میزان یکسانی از سرمایه کار خود را آغاز میکنند، با یک کارگزار کار میکنند و سیگنالهای خرید یکسانی را از منابع مختلف دریافت میکنند.
پس از دو ماه معامله، حتماً انتظار دارید که این دو برادر دوقلو به سود یکسانی دست یابند. با این حال، متوجه میشوید که یکی ازاین دو برادر به 30 درصد سود و دیگری به تنها 10 درصد سود دست یافته است. پس چه عاملی است که یکی از این دو معامله گر را موفق و دیگری را نه چندان موفق کرده است؟
پاسخ این سوال وجود تفاوت "روانشانسی معاملاتی" این دو فرد است. هر اندازه هم که این دو فرد به یکدیگر شبیه باشند، نبایداز یاد برد که نهایتاً اینها دارای شناخت های متفاوتی هستند و بنابراین به شیوه های متفاوتی فکر میکنند. یکی از این دو فرد ممکن است بیش از اندازه حریص یا ترسو باشد و سودهای به دست آمده خود را کم کند یا اینکه اجازه دهد ضررها بیشتر شوند، این در حالی است که ممکن است فرد دیگر تعهد محکمی به پیروی از استراتژی خود داشته باشد و در نتیجه سود بیشتری ببرد.

اینکه یک فرد چگونه فکر میکند، نقش مهمی در شیوه معاملاتی او و نتایج آن بازی میکند. بر این اساس، میتوان دو دسته از معامله گران را از یکدیگر جدا کرد:
معامله گر "خوب" کسی است که به شیوه های آزموده شده و از پیش استفاده شده، احترام بگذارد و به آنها پایبندی کامل داشته باشد.
معامله گر "بد" کسی است که به احساسات خود اجازه دهد تصمیم بگیرند که وی چه زمانی و چگونه به معامله میپردازد. این روش به انجام ناپایدار و ناهمخوان معاملات و نهایتاً به شکست می انجامد.

فان تارپ نقش و اهمیت روانشناسی معاملات را به صورت یک نمودار دایرهای شکل به تصویر میکشد. وی اجزای تشکیل دهنده معامله گری را به سه حوزه گوناگون سیستم معاملاتی، مدیریت سرمایه (پول)  و روانشناسی معامله گری تقسیم بندی میکند.